Ap, 1, 1-3 APOKALIPSA 艢WI臉TEGO JANA PROLOG 1 Objawienie Jezusa Chrystusa, kt贸re da艂 Mu B贸g, aby ukaza膰 swym s艂ugom, co musi sta膰 si臋 niebawem, i [co] On, wys艂awszy swojego anio艂a, oznajmi艂 przez niego za pomoc膮 znak贸w s艂udze swojemu, Janowi. 2 Ten po艣wiadcza, 偶e s艂owem Bo偶ym i 艣wiadectwem
Lm, 3, 19-24 Jeszcze jest nadzieja. Zain 19 Wspomnienie udr臋ki i n臋dzy - to pio艂un i trucizna; 20 stale je wspomina, rozwa偶a we mnie dusza. 21 Bior臋 to sobie do serca, dlatego te偶 ufam: Chet 22 Nie wyczerpa艂a si臋 lito艣膰 Pana, mi艂o艣膰 nie zgas艂a. 23 Odnawia si臋 ona co rano; ogromna jest Twa wierno艣膰.
1Tes, 4, 13-18 O powt贸rnym przyj艣ciu Chrystusa. 13 Nie chcemy, bracia, by艣cie trwali w niewiedzy co do tych, kt贸rzy umieraj膮, aby艣cie si臋 nie smucili jak wszyscy ci, kt贸rzy nie maj膮 nadziei. 14 Je艣li bowiem wierzymy, 偶e Jezus istotnie umar艂 i zmartwychwsta艂, to r贸wnie偶 tych, kt贸rzy umarli w Jezusie, B贸g wyprowadzi wraz z Nim. 15 To bowiem g艂osimy wam jako s艂owo Pa艅skie, 偶e
Czytanie z Pie艣ni nad Pie艣niami. G艂os mojego ukochanego! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez g贸ry, skacze po pag贸rkach. Umi艂owany m贸j podobny do gazeli, do m艂odego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagl膮da przez kraty. Mi艂y m贸j odzywa si臋 i m贸wi do mnie: 芦Powsta艅, przyjaci贸艂ko moja, pi臋kna moja, i p贸jd藕!
Rz, 1, 1-7 LIST DO RZYMIAN Adres. 1 Pawe艂, s艂uga Chrystusa Jezusa, z powo艂ania aposto艂, przeznaczony do g艂oszenia Ewangelii Bo偶ej, 2 kt贸r膮 B贸g przedtem zapowiedzia艂 przez swoich prorok贸w w Pismach 艣wi臋tych. 3 [Jest to Ewangelia] o Jego Synu - pochodz膮cym wed艂ug cia艂a z rodu Dawida, 4 a ustanowionym wed艂ug Ducha 艢wi臋to艣ci pe艂nym mocy Synem Bo偶ym przez powstanie z
Iz, 5, 1-7 Pie艣艅 o winnicy 1 Chc臋 za艣piewa膰 memu Przyjacielowi pie艣艅 o Jego mi艂o艣ci ku swojej winnicy! Przyjaciel m贸j mia艂 winnic臋 na 偶yznym pag贸rku. 2 Ot贸偶 okopa艂 j膮 i oczy艣ci艂 z kamieni, i zasadzi艂 w niej szlachetn膮 winoro艣l; po艣rodku niej zbudowa艂 wie偶臋, tak偶e i t艂oczni臋
Uczta w Betanii. 1 Na sze艣膰 dni przed Pasch膮 Jezus przyby艂 do Betanii, gdzie mieszka艂 艁azarz, kt贸rego Jezus wskrzesi艂 z martwych. 2 Urz膮dzono tam dla Niego uczt臋. Marta us艂ugiwa艂a, a 艁azarz by艂 jednym z zasiadaj膮cych z Nim przy stole. 3 Maria za艣 wzi臋艂a funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i nama艣ci艂a Jezusowi
J, 13, 31-35 MOWA PO呕EGNALNA Nowe przykazanie. 31 Po jego wyj艣ciu rzek艂 Jezus: 芦Syn Cz艂owieczy zosta艂 teraz otoczony chwa艂膮, a w Nim B贸g zosta艂 chwa艂膮 otoczony.32 Je偶eli B贸g zosta艂 w Nim otoczony chwa艂膮, to i B贸g Go otoczy chwa艂膮 w sobie samym, i to zaraz Go chwa艂膮 otoczy.33 Dzieci, jeszcze kr贸tko jestem z wami.B臋dziecie Mnie szuka膰, ale - jak to 呕ydom powiedzia艂em
2P, 3, 1-10 Paruzja - dzie艅 Pa艅ski 1 Umi艂owani, pisz臋 do was ten ju偶 drugi list; w nich pobudzam wasz zdrowy rozs膮dek i pami臋膰, 2 aby艣cie przypomnieli sobie s艂owa, kt贸re by艂y dawno ju偶 przepowiedziane przez 艣wi臋tych prorok贸w, oraz przykazanie Pana i Zbawiciela, podane przez waszych
Kol, 4, 2-6 O gorliwo艣ci w modlitwie i roztropno艣ci wobec pogan. 2 Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwaj膮c podczas niej w艣r贸d dzi臋kczynienia. 3 M贸dlcie si臋 jednocze艣nie i za nas, aby B贸g otworzy艂 nam podwoje [dla] s艂owa, dla wypowiedzenia tajemnicy - Chrystusa, za co te偶 jestem do tej pory wi臋藕niem, 4 abym j膮 obwie艣ci艂 tak, jak winienem [j膮] wypowiedzie膰.
IFx8S.